Evet yeni bir haftaya girdik bakalııım...

"Sade"  çeşitsiz renksiz karışımsız ve eğlencesiz gibi algılarız  bu kelimeyle başlayan herşeyi aslında..!

Çocukluğumuz tamda böyleydi, bizim akranlar iyi hatırlar o yılları ve yaşanan sade ve saf arkadaşlıkları, komşulukları, akrabalıkları, mahalleli olmayı dostlar.

Sade ve duru bir insandı herkes, aynı havayı solur aynı şeylere güler aynı şeye birlikte sarılarak ağlardık...

Samimiydik, ve yoğun yaşanırdı duygular, dostluk canını çıkarıp ortaya koyacak gibiydi, aşklar yürekten, gözü başkasına kör edecek gibiydi, kedilerimiz vardı evlerimizde ama onlar büyüklerimizden değerli değildi eskiden!!!

Arkadaşlıklarımızda kriterler yoktu, samimiyet dışında hiçbir şey merak bile edilmezdi, kökü nereden, ırkı siyasi görüşü bilinmez, bilinende farklılık daha eğlenceli sanılır bilmeceye verilen farklı cevaplar gibi zenginlik denilirdi.

Büyüklerimizden öyle görüyorduk, yarışmalar gibiydi, ayrışmalar gibi değildi siyaset bile...

Sade ve çok eğlenceli bir devir yaşadık ama o sadeliğin ne kadar renkli ne kadar samimi ne kadar eğlenceli olduğunu şimdiki dostluklar, siyaset, zenginlik fakirlik kavramlarını, tanımlamaları gördükçe daha çok özlüyoruz, SADE hayatımızı!!!

Bazen çocukken ki yaptıklarımız ve düşüncelerimiz daha akıllı daha basiretli geliyor, şimdiki "Sade" siz sözde renkli hayatımızı yaşadıkça dostlar.

Büyükler el üstünde diğer her şey el altında tutulurdu, gerektiğinde büyük rahatsız ise konu komşu üşüşürdü üstüne, ölse gam yemeyecek değer verilirdi büyüklere!

Bu sade hayatın değerini Büyüklerini bakımevlerine kedilerini sevgi dolu kucaklarına ve yataklarına alan nesli görünce anlıyoruz ki İNSAN eskiden değerliydi diyoruz.

Nasıl değiştiğimizi, nasıl değiştirildiğimizi bile fark etmeden ne ara oldu bu kadar yozlaşma Dostlar?

Biz yine sade olamaz mıyız acaba?

İnsan olsun bana bu lazım diyemez miyiz acaba?

Acaba siyasetini sormadan dostluklarımız sevgi saygı olamaz mı acaba?

Ortak değerlerimiz olsa, değişmez tartışılmaz değerlerimiz, onun dışındaki farklılıklarımız bizi ayıramasa, kültürümüzün ne kadar zengin bakış açılarımızın vizyon olduğunu birbiriyle birleşirse ne güzel oluruz desek mesela...

Ayrışma içeren sözleri alkışlamasak, bizden olsa da, yavaş yavaş bitirebiliriz sanıyorum dostlar.

Ama ilk iş bana düşüyor, artık ayrıştırmadan konuşacağım.

HAYDİ DOSTLAR EL ELE OLALIM

DÜŞMANLARI ÇATLATALIM.

Kalın sağlıcakla.